Jasper vult een schoenendoos
Wat zou jij doen als je hoort dat jouw leeftijdsgenootjes in Afrika niet naar school kunnen gaan? Jasper uit groep 7 worstelt met deze vraag als zijn juf vertelt hoe de kinderen in Sierra Leone leven. Hij wil wel helpen, maar hoe? Het is ook zo ver weg. Hoe fijn dat de Schoenendoosactie er is! En hoe verrassend wat dit hemzelf oplevert.
We volgen Jasper van 11 jaar op de voet in zijn avontuur met de schoenendoos. Op school hoort hij dat de kinderen in Sierra Leone geen speelgoed hebben. Vaak gaan ze met een lege maag naar school. En zonder schriften en pennen mogen de kinderen niet eens onderwijs ontvangen. Daar zit Jasper dan met zijn gevulde rugtas en volle buik. En straks gaat hij naar voetbal. Wat heeft hij het toch goed! Hij wil zijn schoolvriend zo een pen van hemzelf geven, maar hoe komen de schoolspullen nou bij een jongen ver weg? Toch wil hij graag helpen. Is het niet dichtbij, dan veraf. Dus waarom dan niet wat moeite doen voor een kind uit Afrika?
De lege schoenendoos staat voor Jasper op tafel. Zijn persoonlijke reis begint.
Wat vindt hijzelf belangrijk? Voetbal is het eerste waar hij aan denkt. Samen spelen met andere kinderen. Elke dag voldoende eten en naar school gaan is natuurlijk broodnodig. Dan komt het ene na het andere idee bij hem boven. De doos versiert hij met voetbalplaatjes. Wat heeft hij zelf nog aan voetbalspullen? Zijn moeder komt met producten via de spaaracties bij de supermarkt. En van zijn zakgeld koopt hij pennen en schriften. Zal hij ook een van zijn knuffels weggeven? Ja, die gaat ook in de doos.
In gedachten gaat hij naar de kinderen in Sierra Leone. Hij stelt zich voor dat hij daar woont. Waar hoopt hij dan op? Een pet en een zonnebril tegen de zon. Een voetbalshirt en ja, toch echt wel die voetbal. Als hij er nou een klein balletje in stopt? Er past niets meer in. Dan schrijft Jasper nog een brief, want de jongen die dit pakketje krijgt moet wel weten van wie het komt.
Als hij de schoenendoos bij de juf op school inlevert voelt het als een kostbare schat. Heel zijn hart ligt erin. Hij is benieuwd wie zijn doos krijgt. Hoe zal hij reageren?
De meeste schoenendozen leggen een lange zeereis af, maar die van Jasper gaat met het vliegtuig mee. Zo kunnen we hem helemaal volgen. Wie neemt de doos in ontvangst?
En daar is Martin dan. Samen met de andere kinderen zag hij dagenlang uit naar de pakketjes uit Nederland. Hij raakt niet uitgepraat over de mooi versierde doos en de voetbalspulletjes. Wist Jasper dat hij de beste voetballer van de school was!
Martin woont al bijna zijn hele leven bij zijn opa. Zijn ouders overleden aan Ebola toen hij drie jaar was. Dat is verschrikkelijk verdrietig. Opa krijgt tranen in zijn ogen als hij de cadeautjes ziet die Martin ontvangt. Hij is zo blij voor hem! Het leven in Sierra Leone is erg duur en het valt niet mee om alle 15 familieleden te onderhouden. Ieder draagt zijn steentje bij. Ook Martin helpt mee op opa’s boerderij bij het verbouwen van pinda’s, rijst en cassave.
Wat is Martin blij met alle mooie dingen uit de doos. In het verre Nederland is een maatje die aan hem denkt! Door de brief is het net of hij Jasper al een beetje kent. Martin maakt voor hem een mooie tekening van een voetbal en van zijn huis.
Jasper vindt het zo tof om Martin gelukkig te maken. Wat een opwindend avontuur. Hij had het nooit willen missen! Zal hij nog een keer een schoenendoos vullen? En, wat doe jij?
